Landlopen bij Pieterburen

Genieten op het Hoogeland.

bord bij de start

Omdat mijn vaste wandelpartner zich ziek meldde heb ik eerst de deurkozijnen geverfd en besloot ik maar weer eens te gaan landlopen. Ik had mijn laarzen aangedaan, want na al die regen van de afgelopen dagen verwachtte ik een grote modderboel. Maar ik had me de afzakkende sokken kunnen besparen, zelfs nu waren gewone wandelschoenen voldoende. Voor Stiching Oude Groninger Kerken ben ik coördinator voor de wandelroute ‘Landloop’, die in Wierhuizen, even ten noorden van Pieterburen, begint. Oorspronkelijk is de route uitgezet door een kunstenaarscollectief in samenwerking met het speltproject van Pieterburen. Die route start bij Klein Deikum en het haventje met parkeerplaats. Langs het “pad” staan door de kunstenaars ontworpen borden met tekst en uitleg over omgeving en historie.  Voor de SOGK start de route bij het baarhuisje op het kerkhof, maar daar kan je niet parkeren.

Voor de derde maal dit jaar heb ik weer genoten van dit prachtige stukje Hoogeland, waar je in alle rust  langs de akkers over de graspaden struint.

Dankzij de b(l)oeiende akkerranden  en ruige sloten van de leden van Vereniging Wierde en Dijk kwam ik veel vliegend gedierte tegen, wat dat betreft  stellen gewone wandelroutes tegenwoordig danig teleur!
Behalve van rust en ruimte  kon ik daardoor genieten van twee tapuiten, een groepje putters dat opvloog van een distelbosje, een paartje (?) gele kwikstaarten, een groepje graspiepers dat voor me uit vloog en zelfs nog twee blauwborsten!  Vanaf de dijk was het uitzicht vokomen helder. De eilanden dreven op het wad, de laatste wadlopers liepen voor het opkomende water aan en langs de rand van de kwelder stonden drie lepelaars heen en weer te zwaaien.  Ook berg- en andere eenden  en nog veel meer wadvogels waren druk aan het foruageren voordat  het water hen dat tijdelijk onmogelijk zou maken.
Maar dat was nog niet alles, behalve de vogels waren ook insecten volop voorhanden: grote en kleine libellen, juffers,  kleine vos, citroenvlinder en diverse witjes fladderden om me heen.
Het was een middagje puur genieten!

Deze route is echt een aanrader, een dikke 6 km, maar neem ruim de tijd voor het lezen van de informatieborden en om te genieten. Vergeet aan het eind van het kerkepad niet rechtsaf  te gaan naar het kerkhof met het baarhuisje van SOGK  (de bordjes heen en terug zijn verdwenen), daarbinnen wacht een verrassende aanblik.